هدف از برنامه ریزی روستایی، یکی شناخت و آگاهی کافی از وضع موجود روستاها از نقطه نظرهای عوامل فیزیکی مانند داده های طبیعی، وضع ساختمانی روستا، سیما و بافت روستا، تاسیسات عمومی و شبکه راهها. عوامل اجتماعی مانند نحوه زندگی، روابط بین مردم، جمعیت موجود، آشنایی با فرهنگ ها و سنت ها. عوامل اقتصادی مانند کشاورزی، صنایع روستایی، دامپروری و مانند آن می باشد. در مطالعات وضع موجود روستاها، خواه ناخواه نکات مثبت و منفی عواملی که می توانند در سطح منطقه به توسعه و گسترش منطقه ایی منجر شوند، با توجه به آنچه که در سطح روستاها از نظر نیروی انسانی، امکان استفاده از منابع موجود و چگونگی کاهش محدودیت ها وجود دارند، بررسی می شوند. برای مدیریت و ساماندهی فضاهای زیستی، نیاز به آموزش مدیران خردمند و لایق است تا با توجه به توانهای محیطی، برای آن محیط برنامه ریزی نمایند. نواحی روستایی ایران که از گذشته های دور با مشکل مدیریتی مواجه بوده است، در حال حاضر برای برنامه ریزی و ساماندهی، نیاز به مدیران تحصیلکرده در سطوح دانشگاهی دارد تا بر اساس اموزشهای علمی کسب شده در دانشگاههای کشور و در گرایشهای تحصیلی در رابطه با امور روستاها، تنگناهای موجود در روستاهای کشور را مرتفع ساخته و محیطی مناسب برای زندگی روستاییان ایجاد گردد، زیرا نواحی روستایی کشور نیز همچون شهرها، نیاز به نوآوری در زمینه مدیریتی دارند.

گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشکده ی جغرافیا و برنامه ریزی محیطی دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۸۷ تاسیس گردید. این گروه در حال حاضر در هر سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا دانشجو می پذیرد.