طرح تاسیس مرکز بین المللی گفتگوی ادیان در دانشگاه سیستان و بلوچستان

طرح تاسیس مرکز بین المللی گفتگوی ادیان در دانشگاه سیستان و بلوچستان در جلسه بیستم اسفند 1399 در جلسه مجازی معاونان فرهنگی و اجتماعی دانشگاهها در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از سوی معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه سیستان و بلوچستان مطرح گردید و مورد استقبال قرار گرفت. در حال حاضر امور مقدماتی و مراحل اخذ مجوزهای لازم برای تاسیس این مرکز در این دانشگاه در معاونت فرهنگی و اجتماعی در دست اقدام است.

دو پایان نامه در زمینه گفتگوی ادیان در دانشگاه سیستان و بلوچستان

در سالهای اخیر در گروه ادیان و عرفان دانشگاه سیستان و بلوچستان دو پایان نامه در موضوع گفتگوی ادیان به تصویب رسیده است. نخستین آن پایان نامه کارشناسی ارشد با عنوان "بررسی تحلیلی گفتگوی ادیان ابراهیمی بر مبنای پارادایم میثاق" است که خانم زهرا هاشم زئی، دانشجوی همین رشته با راهنمایی دکتر خلیل حکیمی فر و مشاوره زهرا رخشانی به پایان رسانده و در مهر 1399  از آن دفاع کرده است که چکیده آن در ادامه خواهد آمد.

موضوع دومین پایان نامه "کارنامه گفتگوی ادیان در ایران پس از انقلاب" است که توسط دانشجو فرج رییسی، به راهنمایی دکتر خلیل حکیمی فر و مشاوره آقای دکتر نوری در حال نگارش است.

چکیده پایان نامه:  بررسی تحلیلی گفتگوی ادیان ابراهیمی بر مبنای پارادایم میثاق

گفتگو یا دیالوگ از لحاظ لغوی به معنای «مکالمه یا گفت وشنود» است و سابقه آن در غرب به سقراط باز می گردد. گفتگوی ادیان، کوششی است برای یافتن زمینه­های عقلانی مشترک میان مذاهب و ادیان و هدف از آن افزایش درک متقابل، ایجاد روابط مسالمت آمیز، شناسایی علل تنش‌ها و غلبه برآن‌ها و احترام به حقوق دیگران است. از قرن بيستم مفهوم گفتگو یا ديالوگ در پژوهش­هاي مربوط به ارتباط ميان اديان تا حد زيادي رايج شده و ضرورت و امکان گفتگو با عناوینی مانند رسیدن به زمینه­های مشترک در تعریف خداوند، اساس زندگی مشترک، هم­زیستی مسالمت­آمیز انسان­ها، مقولة اخلاق، امید به آیندة مشترک ادیان و غلبه بر تاریخ گذشته، ايجاد شده و «گفتگوي ميان اديان» به­عنوان يك پارادايم، اشكال و صور مختلفي را به خود گرفته و انعكاس وسيعي یافته است. علت اين امر را هم بايد در مختصات عصر جديد جستجو كرد؛ عصری که برخي از انديشمندان آن را عصر جهان­بيني­هاي مختلف و در عين حال مؤثر مي­دانند؛ جهان­بيني­هايي كه پيامدهاي مثبت و منفي عظيمي دارند. امروزه گفتگوی ادیان به یک موضوع تخصصی تبدیل شده است؛ بگونه ای که پرداختن به آن بدون در نظر گرفتن مبانی و روشهای آن امکان پذیر نیست. یکی از مبانی مشترک گفتگوی بین ادیان ابراهیمی، آموزه میثاق است. آموزه میثاق در ادیان ابراهیمی، اساس رابطه خدا با انسان بشمار می رود. گفتگو بر مبنای پارادایم میثاق، گفتگویی است مبتنی بر نهاد و سرشت انسان. چراکه نخستین میثاق خداوند با نوع انسان به روز الست، یا به زمان خلقت باز می گردد و میثاق های بعدی در ادامه ی آن میثاق اصلی یا تذکری از آن میثاق ازلی هستند. از این رو این پژوهش، با هدف شناخت میثاق به عنوان یکی از آموزه‌های بنیادی ادیان ابراهیمی و نیز یک مبنای ارزشمند در گفتگوی بین ادیان با استفاده از منابع و اسناد کتابخانه ای و با روش توصیفی و تحلیلی پرداخته و در تلاش برای تبیین این مبنا و کاربرد آن در این مسیر است.