امروزه فضای جهان به گونه ­ای است که انسان­ها را به صورت فزاینده­ای درگیر مخاطرات متعدد فردی، محلی، ملی، منطقه­ ای و جهانی نموده و بر شدت آسیب­ پذیری آن­ها افزوده و زندگی بشر را دچار مخاطرات فراوانی کرده است که از نظر ماهیتی متفاوت با مخاطرات نسل­های پیشین است. این مخاطرات و آسیب­ ها به مراتب عظیم­ تر، مهلک­تر و غیر قابل کنترل­ تر از تهدیدات ناشی از مخاطرات طبیعی(سیل، زلزله، طوفان، سونامی، ریزش، لغزش، آتشفشان و ...) است. این امر سبب شده است که مخاطرات طبیعی در مقایسه با آنها کم اهمیت­ تر جلوه کنند. زیرا پیشرفت علم و تکنولوژی به انسان قدرت گسترده­ ای جهت نقش­ آفرینی و بازیگری و ایجاد تغییرات محسوس در سطح کره زمین در هزاره جدید داده و سبب شده است که این عوامل در کنار یکدیگر بتوانند مخاطرات انسانی (انسان ساخت) را متفاوت­ تر و برجسته­ تر از  گذشته کند و به صورت­های مختلف امنیت و آرامش انسان­ها را تحت شعاع قرار داده و در برخی مواقع از بین ببرد. افزایش این نوع مخاطرات در جهان اهمیت شناخت و مطالعه آنها را ضرورت بخشیده و دو چندان کرده است. ضرورت شناخت این مخاطرات در ایجاد  ارتقای امنیت، آسایش و آرامش، برنامه­ ریزی­ ها، آینده­ نگری­ ها، استفاده بهتر از منابع، حفظ تعادل اکولوژیک، حفظ محیط زیست، رفاه بیشتر انسان­ها و از همه مهمتر در کاهش چالش­ها و نا امنی­ها است و در مطالعات جغرافیایی می­تواند جایگاه برجسته­ ای را به خود اختصاص دهد در این راستا، فصلنامه جغرافیا و مخاطرات انسانی سعی دارد با رویکردی جغرافیایی مطالبی در زمینه مخاطرات انسانی که به دو گروه کلی مخاطرات اجتماعی و مخاطرات تکنولوزیکی تقسیم می شود را بیان کند که شامل موارد زیر است: مخاطرات مکانی- فضایی در ابعاد اجتماعی ، فرهنگی، اقتصادی و زیست­ محیطی، مخاطرات ناشی از مسائل سیاسی درون کشوری و برون کشوری و مخاطرات علمی و فناورانه(تکنولوژیکی).