مقدمه

 

افغانستان و ایران دو کشور با تاریخ، تمدن، فرهنگ و موقعیت جغرافیایی مشترک می باشند که این همسانی ها می تواند در سطوح مختلف زمینه ساز رشد و همدیگرپذیری زیادی باشد. این همدیگر پذیری برخاسته از فرهنگ خاصی است که در این دو کشور جریان دارد و جامعۀ تقریبا مشترکی را تشکیل داده است. این امر خصوصا در نواحی مرزی دو کشور با وضوح بیشتری قابل مشاهده است. به طوری که تفکیک نژادی و زبانی جوامع هم مرز در ایران و افغانستان امروز به سختی قابل تشخیص می باشد و تاریخ مشترک و جغرافیای مشترک کهن این دو سرزمین در این امر، مهم ترین نقش را بازی می کند. امروزه کشورهای ایران و افغانستان مسیر رشد و ترقی را می پیمایند و از آنجا که این دو کشور با هیچ یک از همسایگان خویش این سطح اشتراکات را ندارند، می توانند با همکاری های مستمر در زمینه های گوناگون زمینه ساز ترقی، تجربه، تجارت، فرهنگ و پیشرفت یکدیگر شوند. این مناسبات و تعاملات فرهنگی، ادبی و دینی می تواند با محوریت گفتگو های فرهنگی میان دانشگاهیان و نخبگان بیشترین کاربرد و بهترین نتیجه را داشته باشند.